Αποστολή


Η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (CCHR), είναι ένας μη κερδοσκοπικός, μη κυβερνητικός οργανισμός, που ερευνά και αποκαλύπτει ψυχιατρικές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η CCHR συνεργάζεται στενά με άτομα και ομάδες που σκέπτονται με παρόμοιο τρόπο με τους οποίους μοιράζεται έναν κοινό σκοπό να υπάρξει κάθαρση στο χώρο της ψυχικής υγείας. Θα συνεχίσει να το κάνει μέχρι οι καταχρηστικές και εκβιαστικές πρακτικές της ψυχιατρικής πάψουν και τα ανθρώπινα δικαιώματα και η αξιοπρέπεια επιστρέψουν σε όλους.

Στο Επιτελείο Συμβούλων της CCHR περιλαμβάνονται εξέχοντες δικηγόροι, καλλιτέχνες, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επαγγελματίες που θεωρούν καθήκον τους την «αποκάλυψη και την εξάλειψη κάθε επιζήμιας πρακτικής στον τομέα της πνευματικής θεραπείας». Συνεργάζονται για την πραγματοποίηση αυτών των σκοπών με πάρα πολλά άτομα και ομάδες που υποστηρίζουν τις ίδιες ιδέες όπως πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, επαγγελματίες στον τομέα της υγείας, εισαγγελείς, την αστυνομία καθώς και μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Μια από τις πρωταρχικές ανησυχίες της CCHR σχετικά με την ψυχιατρική είναι το αντιεπιστημονικό σύστημα διάγνωσης που χρησιμοποιεί. Σε αντίθεση με την ιατρική διάγνωση, οι ψυχίατροι κατηγοριοποιούν μόνο συμπτώματα και όχι ασθένειες.

Ο Jeffrey A. Schaler, Ph.D., είπε: «Η ιδέα της επιστημονικής εγκυρότητας, ενώ δεν αποτελεί πράξη, σχετίζεται με την απάτη. Η εγκυρότητα αναφέρεται στο βαθμό στον οποίο κάτι αντιπροσωπεύει ή μετρά αυτό που φιλοδοξεί να αντιπροσωπεύσει ή να μετρήσει. Όταν τα διαγνωστικές μετρήσεις δεν αντιπροσωπεύουν αυτό που φιλοδοξούν να αντιπροσωπεύσουν, λέμε ότι αυτές οι μετρήσεις δεν είναι έγκυρες... Το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο [Diagnostic and Statistical Manual (DSM-IV)] που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση... είναι γνωστό για την πάρα πολύ μικρή επιστημονική εγκυρότητά του».

Κατανοώντας αυτή την θέση σχετικά με την απατηλή διάγνωση, μπορούμε να δούμε γιατί η ψυχιατρική, παρόλο που έχει λάβει δισεκατομμύρια δολάρια για την εξάλειψη των προβλημάτων του νου, αντίθετα τα δημιουργεί και τα διαιωνίζει. Η πανάκεια των φαρμάκων τους, προκάλεσε παράλογες ενέργειες βίας, αυτοκτονία, σεξουαλική ανικανότητα, βλάβη του νευρικού συστήματος, παραισθήσεις, απάθεια, ερεθισμό, ανησυχία, ψύχωση και θάνατο. Και με την πραγματικά αχαλίνωτη χορήγηση ψυχιατρικών φαρμάκων σε τόσους πολλούς μαθητές, δεν εκπλήσσει το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό δολοφόνων ανήκει στις ηλικίες μεταξύ 15–19 ετών.

Η CCHR ιδρύθηκε το 1969 από την Εκκλησία της Σαηεντολογίας και τον διεθνώς αναγνωρισμένο συγγραφέα, Δρ. Τόμας Σαζ, Ομότιμο Καθηγητή Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Εκείνη την περίοδο, τα θύματα της ψυχιατρικής ήταν μια ξεχασμένη μειονότητα, καταχωνιασμένα σε ιδρύματα σε όλο τον κόσμο, κάτω από φρικιαστικές συνθήκες. Γι' αυτό το λόγο, η CCHR συνέγραψε τη Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την Πνευματική Υγεία, την οποία ακολουθεί ως οδηγό της για την αποκατάσταση της πνευματικής υγείας.

Η αναφορά της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύτηκε το 1986 δήλωνε: “H CCHR υπήρξε υπεύθυνη για πολλές μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Τουλάχιστον 30 νομοσχέδια σε όλον τον κόσμο, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα είχαν παρεμποδίσει τα δικαιώματα των ασθενών, ή θα είχαν δώσει στην Ψυχιατρική τη δύναμη να φυλακίσει ομάδες μειονοτήτων και άτομα παρά τη θέληση τους, έχουν ματαιωθεί από τις ενέργειες της CCHR”.

Η CCHR έχει τεκμηριώσει χιλιάδες ατομικές περιπτώσεις που επιδεικνύουν ότι τα ψυχιατρικά φάρμακα και οι συχνά βίαιες πρακτικές της ψυχιατρικής δημιουργούν παραφροσύνη και είναι η αιτία βίας. Ο ψυχίατρος είναι μια πρωταρχική αιτία του παγκοσμίου προβλήματος των ναρκωτικών, καθώς για δεκαετίες έχει χρησιμοποιήσει την επιρροή του ως γιατρός για να πλασάρει πάρα πολύ επικίνδυνα και εθιστικά ψυχοτρόπα φάρμακα σε άτομα κάθε ηλικίας — ακόμα και σε μωρά ηλικίας ενός έτους.


"Θα έπρεπε να τιμούμε την CCHR επειδή είναι στ' αλήθεια η οργάνωση που, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία έχει οργανώσει μια πολιτικά, κοινωνικά και διεθνώς σημαντική φωνή για να καταπολεμήσει την ψυχιατρική. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία".

Ομότιμος καθηγητής Ψυχιατρικής
Φεβρουάριος 1994