Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Η Απάτη του ADHD και το Χημικό Ολοκαύτωμα σε Βάρος μιας Γενιάς Παιδιών

(Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε προέρχεται από το δικτυακό τόπο http://www.agorapoliton.gr και το επιμελήθηκε ο Χρήστος Μπούμπουλης στον οποίο ανήκει και η εισαγωγή και η ελληνική απόδοση)


Εισαγωγή: στη συνέχεια ακολουθεί μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Dr. Fred Baughman, στον διαπρεπή Δημοσιογράφο Mike Adams. Η αδικαιολόγητη χορήγηση σε κανονικούς και υγιείς ανθρώπους, δηλητηριωδών και νευροτοξικών ουσιών προκειμένου να θεραπευτούν από φανταστικές και ανύπαρκτες ψευδοασθένειες, αφορά εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και εκατομμυρίων παιδιών. Τις τελευταίες μέρες διαβάζω στο διαδίκτυο μια σωρεία αυτοεξυπηρετικών θεωριών, ιδεολογιών και δικαιολογιών, κοινό συμπέρασμα των οποίων είναι ότι, δήθεν, είναι μάταιη, είτε αδικαιολόγητη η κινητοποίηση των πολιτών για την αντιμετώπιση της πανδημίας ουσιοεξάρτησης που μαστίζει την πατρίδα μας. Η μη αντιμετώπισή της σημαίνει τη διατήρηση των αποτελεσμάτων τα οποία αυτή επιφέρει, δηλαδή, της μη αποτελεσματικότητας σε όλους τους τομείς που απαιτείται δράση ή εφευρετικότητα και της απομείωσης της δυνατότητας των πολιτών να συνεννοούνται και να συνεργάζονται δημιουργικά. Ο δρόμος για να γίνει η Ελλάδα ακόμη και Νορβηγία, είναι ανοικτός. Η παρέμβαση των πολιτών είναι επιβεβλημένη, αν όχι για τη διάσωση της πολιτείας, τουλάχιστον, για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών και ιδίως, παιδιών. X.M.

MIKE ADAMS: Γεια σε όλους, είμαι ο Mike Adams, ο φύλακας της υγείας σας και συνομιλώ με τον Dr. Fred Baughman, σχετικά, αφενός με το μύθευμα της δήθεν ασθένειας που έχει γίνει γνωστή ως Σύνδρομο Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας και, αφετέρου, σχετικά με την υπερσυνταγογράφηση του πληθυσμού. Θα ήθελα να σας παράσχω λίγη εσωτερική πληροφόρηση σχετικά με τους λόγους για τους οποίους μου είναι ενδιαφέρουσα η συνομιλία μαζί σας. Οι αναγνώστες θα εκτιμήσουν τη σχετική με το πρόσωπό σας πληροφόρηση επειδή, πράγματι, κατέχετε αυτά τα θέματα σε μεγάλη έκταση. Οι απόψεις μας επί αυτών είναι παρεμφερείς, ενώ, το σχετικό ενδιαφέρον, εκεί έξω, γι’ αυτά αυξάνεται. Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν, ότι όλα αυτά τα χρόνια, εξαπατήθηκαν και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που επεδίωξα να έχουμε αυτή τη συνάντηση.

DR. FRED BAUGHMAN: Στον τομέα των ψυχοφαρμάκων για παιδιά, το κεντρικό ενδιαφέρον συγκέντρωσαν οι πρόσφατες συνεδριάσεις του FDA (Federal Drug Association) με τις οποίες υιοθετήθηκαν αναφορές σχετικά με θανάτους, εγκεφαλικά επεισόδια και καρδιακές προσβολές παιδιών και ενηλίκων. Η πρώτη αναφορά, σχετικά με το Adderall υπεβλήθη προ ενός έτους. Το Adderall αποτελεί το ψυχοφάρμακο πρώτης επιλογής για το ADHD, για το οποίο αναφέρθηκαν τουλάχιστον 12 άτομα τα οποία έπαθαν εγκεφαλικά επεισόδια, αν βεβαίως μπορεί κανείς να διανοηθεί ένα νέο παιδί να παθαίνει εγκεφαλικό επεισόδιο. Ορισμένοι από τους θανάτους ήταν αιφνίδιοι, ενώ άλλοι, συνδέονταν με καρδιακές επιπλοκές, όπου ένα σύνολο 20 με 30 τέτοιων αναφορών οδήγησαν τον Καναδικό οργανισμό Υγείας να απαγορεύσει τη χρήση του Adderall.
MIKE ADAMS: Αυτά τα αναλυτικά στοιχεία προέρχονται από το εθελοντικό σύστημα MedWatch, σωστά;
DR. FRED BAUGHMAN: Ακριβώς, πράγμα το οποίο εξηγείται, σε κάποιο σχετικό εγχειρίδιο του FDA αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας του MedWatch, καθώς επίσης και άλλων παρόμοιων εθελοντικών μορφών πληροφόρησης. Παραδέχθηκαν ότι αυτές οι πηγές πληροφόρησης, κανονικά, εντοπίζουν όχι περισσότερο από το 1%   των πραγματικών περιστατικών. Έτσι, ανεξαρτήτως του ποσοστού αυτού, προ ενός έτους συνέβη ο Καναδικός οργανισμός Υγείας να απαγορεύσει ο Adderall, τη στιγμή που το δικό μας FDA δεν το απαγόρευσε. Σε κάποια στιγμή, δε, μαθεύτηκε ότι το FDA άσκησε παρασκηνιακές πιέσεις στον Καναδέζικο οργανισμό Υγείας, προκειμένου να αποτρέψει αυτή την απαγόρευση.
MIKE ADAMS: Αυτό είναι απίστευτο. Το FDA άσκησε πίεση σε ένα ξένο έθνος προκειμένου να προστατεύσει ένα επικίνδυνο ψυχοφάρμακο, στη δική μας αγορά;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι, περί αυτού πρόκειται. Στη συνέχεια και μετά από τρεις ή τέσσερις μήνες, ο Καναδέζικος οργανισμός Υγείας ήρε την απαγόρευση χρήσης του Adderall. Αυτό, δεν συνέβη επειδή προέκυψαν κάποιες επαρκείς αποδείξεις για την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητά του. Το Adderall είναι ένα μίγμα των δύο αλάτων τα αμφεταμίνης, άρα, είναι μια καθαρή αμφεταμίνη.
MIKE ADAMS: Θα ήθελα να αναφερθούμε εκτενέστερα στη συνέχεια, σχετικά με το τι πράγματι είναι αυτό το φάρμακο.
DR. FRED BAUGHMAN: Το εντυπωσιακό με το Adderall είναι ότι, αρχικά, αυτό προοριζόταν για χρήση σε ενηλίκους ως φάρμακο αδυνατίσματος και λεγόταν Obetrol. Αυτό ήταν τόσο ακραία εξαρτησιογόνο ώστε το Obetrol, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο απαγορεύτηκε. Όμως, τώρα, έρχεται το FDA να επιτρέψει τη χρήση σε μικρά παιδιά αυτού του ακραία εξαρτησιογόνου ψυχοφαρμάκου.
MIKE ADAMS: Άρα, ενώ ήταν τόσο επικίνδυνο για τους ενήλικες, τώρα είναι ασφαλές για τα παιδιά;
DR. FRED BAUGHMAN: Στην πραγματικότητα επιτρέπουν τη χρήση του από εντελώς φυσιολογικά μικρά παιδιά τα οποία, δήθεν, πάσχουν από την ψευδοασθένεια ADHD.
MIKE ADAMS: Για τους αναγνώστες να πούμε ότι κατέχεις την ειδικότητα του νευρολόγου παιδίατρου, σωστά;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι, ενώ έχω ασκήσει και τις δύο νευρολογίες, ενηλίκων και παιδιών πιστοποιημένος και για τις δύο. Επίσης, είμαι παλαιό μέλος της Αμερικανικής Νευρολογικής Ακαδημίας.
MIKE ADAMS: Εντάξει, άρα, προέρχεσαι από τον κόσμο της κλασικής ιατρικής. Κατέχεις τον ακαδημαϊκό τίτλο M.D. και πάραυτα, με το πέρασμα του χρόνου, είμαι βέβαιος, θα μας εξηγήσεις αυτό πώς συνέβη, εντόπισες ορισμένες κεφαλαιώδεις παρεκτροπές αναφορικά με το ADHD και για το λόγο αυτό δημιούργησες το διαδικτυακό τόπο www.ADHDfraud.org. Η πρώτη μου ερώτηση: Ποιο ήταν εκείνο το αρχικό σημείο στο οποίο, εσύ, ως νευρολόγος παιδίατρος άρχισες να αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι στραβό υπήρχε σε αυτή την εικόνα;
DR. FRED BAUGHMAN: Ξεκίνησα τη δημοσίευση μιας πραγματικής ερευνητικής εργασίας, όταν ήμουν ειδικευόμενος, αρχικά, στο νοσοκομείο Sinai στη Νέα Υόρκη και μετά, στο νοσοκομείο βετεράνων της Βοστόνης. Μετά την πρώτη δεκαετία άσκησης της ιατρικής, η οποία έλαβε χώρα στο Grand Rapids, του Michigan, δημοσίευσα ένα σημαντικό όγκο πρωτότυπης έρευνας, κυρίως σχετιζόμενη με γενετικά καθορισμένες εγκεφαλικές αποφάσεις ή νευρολογικές παθήσεις και χρωμοσωματικές ανωμαλίες. Μεγάλο μέρος αυτής της εργασίας δημοσιεύτηκε από κοινού με τον Dr. Joseph Mann, επίσης του Grand Rapids. Εντόπισα και περιέγραψα πραγματικές παθήσεις και αυτό ακριβώς είναι ένα γνωστικό υπόβαθρο που υποστηρίζει το νέο μου καθήκον της επιμέτρησης και της άσκησης κριτικής, πάνω στη μοντέρνα ψυχιατρική, ιδιαίτερα μάλιστα σε βάρος των ισχυόντων και όλως απατηλών ισχυρισμών ότι, οι διαγνώσεις τους, όπως της ADHD, της διπολικής OCD και της κατάθλιψης, είναι, δήθεν, πραγματικές ασθένειες του εγκεφάλου, ενώ δεν είναι. Την ιατρική άσκησα ιδιωτικά από το 1964 έως το 1993 που συνταξιοδοτήθηκα, ενώ ήταν κατά τη διάρκεια των ’70, τότε που άρχισα να αντιλαμβάνομαι, αρχικά στο Grand Rapids και μετά, εδώ, στο San Diego, όπου και εγκαταστάθηκα, την αυξανόμενη συχνότητα της εκδήλωσης διαγνώσεων για υπερκινητικότητα και εγκεφαλική βλάβη. Μετά, ο 1980, η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση επινόησε το ADD, δηλαδή, την συνδρομή ελλειμματικής προσοχής, και μετά από αυτό έγινε φανερό ότι η επιδημία ξεκίνησε να επιδεινώνεται. Έμοιαζε σε εμένα ότι η συχνότητα αυτών των διαγνώσεων καθώς επίσης και η αντιμετώπισή τους με το Ritalin, που είναι ένα ψυχοφάρμακο παρεμφερές με αμφεταμίνη και ακριβώς το ίδιο εξαρτησιογόνο με την κοκαΐνη, έβαινε αυξανόμενη εντός της κοινότητάς μου. Αρχικά, υποσημείωσα το γεγονός και αργότερα θορυβήθηκα με τη συχνότητα με την οποία παιδιά, μου στέλνονταν από σχολεία μέσω των παθολόγων τους, στα οποία είχαν αποδοθεί αυτές οι διαγνωστικές ταμπέλες, κυρίως, από τους σχολικούς εκπαιδευτικούς.
MIKE ADAMS: Αυτή ήταν μια «ασθένεια» η οποία εξαπλωνόταν, σχεδόν, σαν ίωση.
DR. FRED BAUGHMAN: Επρόκειτο για το δόγμα μιας ασθένειας· για μια ψευδοασθένεια· με την παιδική ψυχιατρική να επαναλαμβάνει το ψεύδος τόσο συχνά ώστε αυτό να μετασχηματίζεται σε μια πραγματικότητα, ιδιαίτερα δε, για το εκπαιδευτικό κατεστημένο και τους εκπαιδευτικούς, σε εθνική κλίμακα και με αυξανόμενο ρυθμό, στα Μ.Μ.Ε. και το ευρύ κοινό. Στη συνέχεια, το 1997, με την επιδημία να εντοπίζεται πληθικά μεταξύ του 500.000 και 700.000 σε εθνική κλίμακα, απλά αναδιατύπωσαν τα διαγνωστικά κριτήρια προσθέτοντας της υπερκινητικότητας, σε εκείνα της έλλειψης προσοχής.
MIKE ADAMS: Μήπως εννοείς ότι, υπάρχει κάποια ομάδα ψυχιάτρων η οποία συνέρχεται σε κάποια αίθουσα, κάπου, και ότι απλά καταγράφουν και επινοούν οποιαδήποτε συμπεριφορική παρατήρηση την οποία θέλουν να συμπεριλάβουν στον ορισμό της κάθε ασθένειας.
DR. FRED BAUGHMAN: Ακριβώς έτσι εργάζονται. Στην ιατρική, συμπεριλαμβάνοντας και την ειδικότητά μου, τη νευρολογία, εάν κάποιος φιλοπερίεργος και παρατηρητικός παθολόγος ανακαλύψει μια νέα ανωμαλία σε κάποιον ασθενή του, είτε ενώ ασκεί την ιατρική, είτε σε κάποια κλινική της ιατρικής σχολής, αυτή η καινούργια ανωμαλία καθίσταται, πλέον, μια νέα ασθένεια. Έτσι, χρειάζεται αυτή, να είναι μια αντικειμενική ανωμαλία. Στον διαβήτη, εκδηλώνεται μια αυξημένη περιεκτικότητα του αίματος σε ζάχαρη, σε όλους τους ιστούς. Στον καρκίνο, ο παθολόγος χρειάζεται να δει με το μικροσκόπιο κύτταρα τα οποία έχουν ανώμαλα nuclei και χρωματοσώματα, προκειμένου να αποφανθεί ότι ο ασθενής πάσχει από τη συγκεκριμένη ή από κάποια ασθένεια. Όμως, στην ψυχιατρική, η επιτροπή σύνταξης του διαγνωστικού και στατιστικού οδηγού, συνέρχεται σε κάποια αίθουσα εντός της οποίας και δια της έγερσης χεριών, λαμβάνουν υπόψη, ο ένας του άλλου τον αγαπημένο γαλαξία ή μίγμα συμπεριφορών και τους ψηφίζουν δίνοντάς τους υπόσταση και κωδικό ή τους συμπεριλαμβάνουν στο D.S.M., και όλες τους θεωρούνται ψυχιατρικές διαταραχές. Με τον όρο «διαταραχή», εννοούν, ασθένεια.
MIKE ADAMS: Μπορείς να μας δώσεις ένα παράδειγμα εκείνου του τύπου διαταραχών που περιλαμβάνει το DSM, ως ασθένεια ή διαταραχή;
DR. FRED BAUGHMAN: Στην περίπτωση της διαταραχής ελλειμματικής συγκέντρωσης και υπερκινητικότητας, δες τα 14 συμπτώματα όπως αυτά περιλήφθησαν στον DSM του 1987. Να θυμάστε ότι, ένα παιδί που βρέθηκε να παρουσιάζει οκτώ από αυτά, θεωρείται ότι πάσχει από ADHD. Ένα, συχνή νευρικότητα ή αίσθημα άβολου καθίσματος· δύο, δυσκολία παραμονής σε καθιστή θέση· τρία, ευκολία στην απόσπαση προσοχής· τέσσερα, δεν μπορεί να περιμένει τη σειρά του· πέντε, παραμίλημα· έξι, δυσκολία στην εφαρμογή εντολών· επτά, δυσκολία διατήρησης προσοχής· εννιά, αδυναμία σιωπηλού παίζει· δέκα, υπερβολικά μακροσκελής ομιλία· έντεκα, διακόπτει· δώδεκα, αδυναμία ακρόασης· δεκατρία, απώλεια αντικειμένων· δεκατέσσερα, επικίνδυνες πράξεις και αποζήτηση υπερβολικού ενθουσιασμού.
MIKE ADAMS: Ουάου, νομίζω ότι περιλαμβάνεις τον μισό πληθυσμό.
DR. FRED BAUGHMAN: Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα σε σχέση με τα κίνητρά τους. Πρόκειται για ένα απολύτως εντυπωσιακό σχήμα προώθησης πωλήσεων, αν βέβαια αυτό περάσει στην πράξη.
DR. FRED BAUGHMAN: Το Κέντρο Ελέγχου Ασθενειών εκτίμησε ότι το 2004 υπήρχαν 4 εκατομμύρια περιπτώσεις ADHD πανεθνικά, παιδιών μέχρι 17 ετών.
MIKE ADAMS: Τώρα δεν έχει φτάσει να είναι 1 στα 10 παιδιά, στα δημόσια σχολεία;
DR. FRED BAUGHMAN: Μέχρι το 2003, νομίζω ναι. Ο καθηγητής William Cary του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια κατέθεσε στο Κονγκρέσο ότι το 17% επί του συνόλου των παιδιών που πηγαίνουν σχολείο, μέχρι και το 2003, λαμβάνουν ψυχοφάρμακα, όχι όλα για αντιμετώπιση ADHD ούτε όλα με διάγνωση ADHD. Σήμερα, νομίζω, ότι πιθανότατα η αναλογία έχει ανέβει στο 1 στα πέντε, δηλαδή, 20%. Σύμφωνα με τον Dr. Cary, το 2003 ήταν 17%. Σήμερα, πιθανότατα, είναι 20%
MIKE ADAMS: Είναι απίστευτο. Ακόμη κι αν, αυτή η ασθένεια ήταν έγκυρη, ούτε σε άλλες χώρες είναι υπαρκτή, ούτε υπήρξε οπουδήποτε, τις δύο προηγούμενες γενεές. Πώς αιτιολογούν οι ψυχίατροι την επέλαση αυτής της δήθεν ασθένειας;
DR. FRED BAUGHMAN: Δεν την αιτιολογούν επαρκώς. Επειδή δεν έχουν επιστημονικές απαντήσεις, γενικά, αγνοούν εκείνους που προσπαθούν να υποβάλλουν έγκυρα ερωτήματα σε αυτούς. Γνωρίζουν ότι όλα αυτά είναι ένα μέγα ψεύδος και για όσο καταφέρνουν να αποφεύγουν την αποκάλυψη της αλήθειας και να έχουν πλήρη πρόσβαση στο Υπουργείο Παιδείας και τους λομπίστες του Κογκρέσου, προσδίδουν στη διάγνωση του ADHD και τη θεραπεία του, την εγκυρότητα ενός νόμου. Το αποτέλεσμα είναι, στα βιβλία, να περιλαμβάνονται αφορισμοί οι οποίοι εξουσιοδοτούν τους ψυχιάτρους να προχωρούν στη διάγνωση, παιδιών που πηγαίνουν σχολείο, σε συγκεκριμένο ποσοστό που προσδιορίζουν οι αφορισμοί αυτοί, και ακόμη να επιδοτούν χρηματικά τις σχολικές περιφέρειες ανάλογα με το πλήθος των παιδιών που διαγνώστηκαν μέσω κάποιας από τις υποκριτικές και παράταιρες ασθένειές τους και που αντιμετωπίστηκαν ως υποκείμενα με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Συνεπώς, η οικονομική επιβάρυνση των φορολογούμενων, για τα παιδιά στα οποία έχουν καρφιτσώσει αυτή τη διάγνωση, καταλήγει να είναι δύο με τρεις φορές υψηλότερη σε σχέση με την αντίστοιχη των κανονικών παιδιών.
MIKE ADAMS: Αυτό να το διευκρινίσουμε. Όσο περισσότερα είναι τα παιδιά μιας σχολικής περιφέρειας τα οποία έχουν διαγνωστεί με ADHD, τόσο περισσότερη χρηματοδότηση λαμβάνουν οι περιφέρειες αυτές;
DR. FRED BAUGHMAN: Λαμβάνουν πρόσθετη χρηματοδότηση. Υπάρχει νομοθεσία η οποία προβλέπει την καταβολή στους γονείς, ενός επιδόματος για κάθε παιδί τους το οποίο έχει διαγνωστεί και έτσι θεωρείται ανάπηρο. Νομίζω ότι το επίδομα αυτό είναι το Κοινωνικό Επίδομα Αναπηρίας. Αν δεν κάνω λάθος, τουλάχιστον μέχρι λίγα χρόνια πριν, αυτό το επίδομα ήταν 400 δολάρια το μήνα.
MIKE ADAMS: Αυτή, μήπως είναι μια περίπτωση στην οποία όλοι οι εμπλεκόμενοι αισχροκερδούν μετατρέποντας τα σώματα των παιδιών μας σε συσκευές κερδοφορίας;
DR. FRED BAUGHMAN: Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Αυτές οι υποκριτικές σκουπιδοεπιστημονικές, ψευδοεπιστημονικές διαγνωστικές κατηγοριοποιήσεις λειτουργούν σαν να επικολλούμε ένα γραμμωτό κωδικό (barcode) πάνω στο κούτελο ενός παιδιού, ενώ αμέσως μόλις καταγραφεί αυτός ο κώδικας στα αρχεία τους, παραμένει μόνιμα εκεί. Τα παιδιά δεν μπορούν να απαλλαγούν από αυτή την κατηγοριοποίηση. Αν ένα παιδί ή ενήλικας κατηγοριοποιηθεί με μια από αυτές τις διαγνώσεις, τότε στιγματίζεται. Πρόκειται να συναντήσουν περισσότερη δυσκολία, στην ένταξη σε συστήματα ασφάλισης υγείας και στην εύρεση εργασίας. Οι ένοπλες δυνάμεις θα αρνηθούν τη στράτευση ατόμων τα οποία, ως παιδιά, λάμβαναν αυτά τα ψυχοφάρμακα. Εδώ, θα πρέπει να παραδεχτώ ότι οι ένοπλες δυνάμεις, έχοντας αποτύχει στους στόχους τους για τον πόλεμο στον Ιράκ, επέλεξαν να μειώσουν τα κριτήρια επιλογής προσωπικού με αποτέλεσμα, προσφάτως, να γίνουν δεκτά και πρόσωπα στα οποία έχει καρφιτσωθεί μια τέτοια ταμπέλα και τα οποία έχουν κάνει χρήση αυτών των ψυχοφαρμάκων.
MIKE ADAMS: Αν γίνεται, θα ήθελα να επιστρέψουμε τη συζήτηση στους γονείς. Άνθρωποι που κατέχουν εξουσία, άνθρωποι οι οποίοι, υποτίθεται, διαθέτουν εκπαίδευση στη νευρολογία ή την ψυχιατρική, απευθύνονται στους γονείς και τους λένε ότι τα παιδιά τους πάσχουν από μια χημική εγκεφαλική διαταραχή. Πρόκειται για έναν πολύ πειστικό ισχυρισμό.
DR. FRED BAUGHMAN: Πράγματι είναι και θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι, σχεδόν, κάθε συνδιαλλαγή μεταξύ γιατρού και ασθενούς στη χώρα μας, ανεξαρτήτως της ειδικότητας του γιατρού, υιοθετεί αυτό τον ισχυρισμό. Εδώ, συμπεριλαμβάνονται, η Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία, η Κοινότητα Παιδικής Νευρολογίας, στην οποία είμαι μέλος, η Αμερικανική Ακαδημία Οικογενειακής Ιατρικής και διάφορες άλλες ενώσεις που αφορούν την ψυχολογία. Είναι γεγονός ότι η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής αναδημοσίευσε στο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics, τα διαγνωστικά κριτήρια του DSM για την ADHD, νομίσω το 1999 και στη συνέχεια, δημοσίευσε την επόμενη χρονιά έναν οδηγό για την αντιμετώπιση του ADHD με ψυχοδιεγερτικά, πιστεύω τότε ήταν το 2000. Με αυτό τον τρόπο, η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, σε συνεργασία με τις άλλες ομάδες που ανέφερα, φρόντισε να καταστήσει γνωστή την είσοδό της στην αγορά παραγωγής διαγνώσεων και το φαρμάκωμα απόλυτα κανονικών παιδιών με σκοπό το κέρδος. Αυτός ακριβώς είναι ο ένας από τους παράγοντες που πυροδότησαν την επιδημία.
MIKE ADAMS: Μήπως έχεις άλλους συναδέλφους σου οι οποίοι, όπως εσύ, να εξεγείρονται και να αμφισβητούν ανοικτά αυτή την πρακτική, ή μήπως έχεις περιέλθει σε απομόνωση;
DR. FRED BAUGHMAN: Έχω απομονωθεί μεν, αλλά υπάρχει ένα μικρό επιτελείο έντιμων παθολόγων με κοινές απόψεις και επίσης ένα πιο μικρό επιτελείο που αμφισβητεί ανοικτά. Μου έχει προκαλέσει έκπληξη ο αντίκτυπος που προκάλεσε η ιστοσελίδα μου. Ενώ, τώρα πλέον έχω ετοιμάσει και ένα βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί σύντομα.
MIKE ADAMS: Μπορείς να μας πεις τον τίτλο του βιβλίου, παρακαλώ;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι, είναι το «Η απάτη του ADHD: Πώς η Ψυχιατρική Μετατρέπει Κανονικά Παιδιά σε Ασθενείς». Η διάθεσή του θα γίνεται μέσω του www.Trafford.com - Trafford εκδοτική εταιρία. – και θα ξεκινήσει η διάθεσή του εντός της τρέχουσας εβδομάδος.
MIKE ADAMS: Έχεις δεχτεί πιέσεις, προκειμένου να λογοκρίνεις τις απόψεις σου, με οποιοδήποτε τρόπο, ή έχεις δεχτεί απειλές;
DR. FRED BAUGHMAN: Πίσω στο 1994-95, υπέβαλα μια επίσημη γραπτή πρόταση, προς την Αμερικανική Ακαδημία Νευρολογίας προκειμένου να εκπονηθεί μια ιατρική παραμετροποίηση για το ADHD με την οποία θα μπορούσε να γίνεται μια ουσιώδης εκτίμηση της βέλτιστης προτεινόμενης ιατρικής πράξης για την ασθένεια. Η Ακαδημία με ενεθάρρυνε με τη γραπτή απάντησή της και με εξουσιοδότησε να προχωρήσω στην εκπόνησή της. Στη συνέχεια τους παρουσιάστηκα υποβάλλοντας τη δήλωση ότι η μελέτη μου πάνω στην παγκόσμια επιστημονική βιβλιογραφία δεν εντόπισε αποδείξεις ότι η ADHD ήταν μια ασθένεια. Το επόμενο που συνέβη ήταν ότι μου ειπώθηκε από μέλη της Επιτροπής Διασφάλισης Ποιότητας ότι υπηρεσίες δεν τους ήταν, πλέον, αναγκαίες. Με αυτό τον τρόπο το ζήτημα θάφτηκε και εγώ ξέμεινα στο ράφι.
MIKE ADAMS: Γνωρίζεις ποιες από αυτές τις ομάδες δέχονται χρηματοδότηση από τις φαρμακοβιομηχανίες;
DR. FRED BAUGHMAN: Όλες τους. Κάθε μια, εισπράττει πολλά χρήματα ενώ δεν υπάρχει ψυχίατρος εξειδικευμένος σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη ψυχιατρική διαταραχή ο οποίος να μην ανήκει ολοκληρωτικά ή να μην καθοδηγείται από την φαρμακευτική βιομηχανία.
MIKE ADAMS: Αυτή είναι μια πολύ σοβαρή δήλωση.
DR. FRED BAUGHMAN: Είναι μεγάλη η δήλωση και μεγάλη και τραγική αλήθεια.
MIKE ADAMS: Ώστε αυτοί οι εξειδικευμένοι στην πραγματικότητα είναι απλώς προωθητές πωλήσεων αυτών των ψυχοφαρμάκων.
DR. FRED BAUGHMAN: Το γεγονός ότι κατέχουν τον ακαδημαϊκό τίτλο M.D. τους δίνει τη δυνατότητα να παριστάνουν τους επιστήμονες ιατρούς, ενώ έχουν πουλήσει, όχι μόνο τις ψυχές τους αλλά μαζί έχουν πουλήσει τις όποιες επιστημονικές πιστοποιήσεις μπορεί, κάποτε να είχαν.
MIKE ADAMS: Πόσα χρήματα μπορεί να αποκομίζουν με τις συνταγογραφήσεις ψυχοφαρμάκων σε παιδιά;
DR. FRED BAUGHMAN: Αποκομίζουν τεράστια ποσά· εκατομμύρια δολάρια.
MIKE ADAMS: Όλα αυτά δύσκολα μπορούν να γίνουν αποδεκτά από έναν Αμερικανό γονέα ή καταναλωτή. Δεν γίνεται να πιστέψουν ότι άτομα, μπορεί να έχουν τόση κακία ώστε να ξεπουλούν τις ψυχές τους στις φαρμακοβιομηχανίες.
DR. FRED BAUGHMAN: Νομίζω ότι αυτό οφείλεται στην κλίμακα, γενικά, της ψυχιατρικής επιδημίας και της επιδημίας ADHD. Οι γονείς, που είναι απλοί λαϊκοί άνθρωποι αποδέχονται εξ αρχής τις προτροπές των σχολικών αξιωματούχων, ενώ δεν μπορούν να πιστέψουν ότι τους ειπώθηκαν απόλυτα ψεύδη. Δεν μπορούν να το φανταστούν. Επί του παρόντος συνεργάζομαι με άλλα πρόσωπα προκειμένου να υποβάλλουμε, εδώ στην California, μια μήνυση για εξαπάτηση καταναλωτών, με βάση την ύπαρξη δόλου στις διαγνώσεις ADHD και τη σχετική χορήγηση ψυχοφαρμάκων. Αν κάποιος σε παραπλανήσει και σου πει ότι πάσχεις από μια ασθένεια, χωρίς να πάσχεις, και σου χορηγήσει ψυχοφάρμακα, τότε αυτό είναι μια βιαιοπραγία.
MIKE ADAMS: Μπορείς να με κρατάς για αυτό το θέμα;
DR. FRED BAUGHMAN: Βέβαια, πολλοί είναι εκείνοι που ενδιαφέρονται. Τους προτρέπω να παρακολουθούν την ιστοσελίδα μου καθώς, αν καταφέρουμε να προχωρήσουμε αυτό το ζήτημα, βεβαίως και θα δημοσιεύω υπομνήματα για την πρόοδο ή τη στασιμότητά του.
MIKE ADAMS: Αν καταφέρεις να δημιουργήσεις ένα νομικό προηγούμενο, τότε, κάτι τέτοιο θα μπορούσε πραγματικά να ταρακουνήσει ολόκληρο το έθνος.
DR. FRED BAUGHMAN: Αυτό ακριβώς ελπίζουμε. Αυτοί διέθεταν τόσο ξεδιάντροπα πολλά χρήματα φαρμακοβιομηχανιών για τη νομική υπεράσπισή τους, έτσι, ώστε κανείς δεν κατάφερε να τους νικήσει, τη στιγμή που είναι τόσο μεγάλη ανάγκη να τερματιστεί αυτή η απάτη. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από απάτη όταν δηλητηριάζουν κανονικά παιδιά, γιατί αυτό κάνουν.
MIKE ADAMS: Σε κάποιο άλλο σημείο του διαδικτύου άκουσα να το περιγράφουν ως χημικό ολοκαύτωμα ή ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
DR. FRED BAUGHMAN: Έχει γίνει μια διαστροφή του λόγου. Έχουν παραλάβει απόλυτα κανονικά παιδιά και τα μετέτρεψαν σε ασθενείς μέσω διαγνώσεων σε αυτά, φανταστικών χημικών ανισορροπιών στον εγκέφαλό τους. Πρόκειται για απόλυτη απάτη. Προσφάτως, παρακολούθησα δύο δελτία ειδήσεων, σε εθνικό δίκτυο, στα οποία αναφερόταν ένα νέο είδος αναπηρίας το οποίο προσέβαλε στρατιώτες μα οι οποίοι συμμετείχαν στην σύγκρουση στο Ιράκ. Περίμενα να ακούσω ποια ήταν αυτή η νέα ασθένεια. Άκουσον, άκουσον, ήταν το PTSD, συνδρομή μετα-τραυματικού στρες. Θα δεχτώ ότι στον πόλεμο όλοι οι άνδρες εκτίθενται σε προβληματικές οπτικές παραστάσεις και εμπειρίες και αυτές προκαλούν προβληματικές αναμνήσεις και προβληματικό ύπνο. Όμως, δεν αφορούν κάποια οργανική ασθένεια του εγκεφάλου όπως η ψυχιατρική θα ήθελε να πιστέψουμε, ούτε αυτά τα συμπτώματα είναι αναπόφευκτα. Θα έκαναν όλους τους εκεί ευρισκόμενους στρατιώτες να πιστεύουν ότι η PTSD είναι μια θανατηφόρος νόσος. Τους λένε ότι, ποτέ δεν θα απαλλαγούν από τις φρικτές αναμνήσεις χωρίς τη βοήθεια ενός νέου ψυχοφαρμάκου, το οποίο προσπαθούν να αναπτύξουν, έτσι, ώστε να σβήνει αυτές τις οδυνηρές μνήμες.
MIKE ADAMS: Αυτός είναι, λοιπόν, ο τρόπος απόκτησης ενός μόνιμου πελάτη;
DR. FRED BAUGHMAN: Αυτός είναι, ενώ τα Μ.Μ.Ε. έχουν χρηματιστεί προκειμένου να συνεργήσουν στην καπηλεία των ψυχιατρικών παθήσεων με αποτέλεσμα αυτοί να είναι ανεξέλεγκτοι. Αυτός είναι ο λόγος που το φαρμάκωμα των παιδιών μας είναι ανεξέλεγκτο.
MIKE ADAMS: Είναι η ADHD ενηλίκων, το νέο μέτωπο προώθησης πωλήσεων των φαρμακοβιομηχανιών;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι είναι, αλλά όχι στο μέλλον, αλλά, στο παρόν. Έχει καταγραφεί μια τεράστια ετήσια αύξηση των δισεκατομμυρίων συνταγών για Adderall, Ritalin, Concerta και όλων των άλλων αμφεταμινών. Στη γενέτειρα μου, η Ιατρική Σχολή της Νέας Υόρκης, πρωτοπορεί στο ζήτημα αυτής της απάτης. Περίπου πριν από ένα χρόνο, στο τμήμα του περιοδικού, στους New York Times, δημοσιεύτηκε μια ιστορία η οποία περιέγραφε την ίδρυση μιας πανεπιστημιακής κλινικής ενηλίκων για ADHD. Διέθεταν ένα προθάλαμο ή ένα ευρύχωρο μέρος στο ξενοδοχείο Helmsley. Υποθέτω ότι είχαν πινακίδες έξω στο πεζοδρόμιο που έλεγαν ότι λειτουργούσε στον τελευταίο όροφο. Άρα, αν θέλετε να εξεταστείτε για ADHD, ανεβείτε εκεί.
MIKE ADAMS: Δηλαδή, προσέφεραν υπηρεσία ένταξης;
DR. FRED BAUGHMAN: Οι άνθρωποι ανέβαιναν στην κλινική, συμπλήρωναν το συμπεριφορικό ερωτηματολόγιο και το αποτέλεσμα ήταν ότι ένα 85% που έκαναν το τεστ, έπασχαν από την ασθένεια. Στη συνέχεια αποκτούσαν, συμβολικά, την ταμπέλα του ADHD και την επόμενη μέρα πήγαιναν στο γιατρό τους με τη νέα ταμπέλα.
MIKE ADAMS: Είναι αλήθεια ότι για να διαγνωστώ ως πάσχων από ADHD και να μου χορηγηθούν ψυχοφάρμακα, αρκεί να επισκεφτώ έναν ψυχίατρο και να του δηλώσω ότι δυσκολεύομαι να συγκεντρωθώ, αποσπάται η προσοχή μου εύκολα και είμαι ευέξαπτος;
DR. FRED BAUGHMAN: Επέτρεψέ μου να σου πω το εξής, σε μια έρευνα της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδικής και Ενηλίκων Ψυχιατρικής, το 2002, εξετάστηκαν οι τρόποι ψυχιατρικής εξέτασης τους οποίους χρησιμοποιούσαν οι ψυχίατροι παιδιών και βρέθηκε ότι ένα ποσοστό 91% από τα παιδιά που εξετάζονταν από ψυχιάτρους έφευγαν από την πρώτη τους επίσκεψη, με μια συνταγή χορήγησης ψυχοφαρμάκου.
MIKE ADAMS: 91%;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι, 91%. Θα έλεγα ότι σε μια αναλογία που κυμαίνεται μεταξύ του ενός τρίτου και του ενός δευτέρου, όλων όσων εξέτασα ως νευρολόγος, δεν έπασχαν από την οποιαδήποτε οργανική νόσο. Αυτή την αναλογία, αντιπαρέβαλέ την με τα ευρήματα της έρευνας παιδικής ψυχιατρικής του 2002, σύμφωνα με την οποία 91% των ατόμων λάμβαναν ιατρική συνταγή. Αυτό το 90% δε διέθετε κοινή λογική για να δει την απάτη; Πολύ πιθανώς.
MIKE ADAMS: Αν δεις την ευρύτερη εικόνα εκείνου που συμβαίνει εδώ, τι συμπέρασμα προκύπτει σχετικά με την επιστημονική ακεραιτότητα εντός του δυτικού πολιτισμού, αν αυτοί οι καλά εκπαιδευμένοι άνθρωποι αυτού του, υποτίθεται επιστημονικού οργανισμού της ψυχιατρικής, μπορούν να επινοούν τόσο διαδεδομένες φάρσες; Μήπως αυτό θέτει, σήμερα, υπό αμφισβήτηση μερικές από τις επιστημονικές αλήθειες; Ποια είναι η άποψή σου επ’ αυτού;
DR. FRED BAUGHMAN: Νωρίτερα επεσήμανα ότι μόνο οι ψυχίατροι, αλλά και οι παιδίατροι, οι νευρολόγοι, οι οικογενειακοί σύμβουλοι, οι ψυχολόγοι και οι σχολικοί εκπαιδευτικοί, σε όλη τη χώρα, έχουν πιόνια και δεν βλέπουν το κακό που υπάρχει στις πρακτικές τους προώθησης πωλήσεων, εκ μέρους του φαρμακευτικού κατεστημένου. Αυτή είναι η συνήθης ιατρική πρακτική σε ολόκληρη τη χώρα. Ολόκληρο το επάγγελμα έχει ξεπουληθεί. Κατά μέσο όρο, κάθε γιατρός, στη χώρα μας, εισπράττει αξία ύψους $13.000 ετησίως από τις φαρμακευτικές εταιρίες.
MIKE ADAMS: Με ποιες μορφές λαμβάνουν χώρα αυτές οι χρηματικές συναλλαγές;
DR. FRED BAUGHMAN: Δέχονται δωρεάν, εστίαση, γκολφ και ταξίδια, αλλά το ρευστό χρήμα δεν μοιράζεται ισότιμα. Διανέμεται στρατηγικά κατά τέτοιον τρόπο ώστε οι ανώτεροι επιτελείς της ιατρικής – οι κορυφαίοι ψυχίατροι και οι πρόεδροι πανεπιστημιακών τμημάτων – παίρνουν το περισσότερο χρήμα από όλους. Μερικοί λαμβάνουν $500.000 ετησίως με αποτέλεσμα αυτοί, να έχουν καταφέρει, ουδείς στην ιατρική πανεπιστημιακή κοινότητα να μην εξεγείρεται με τον τρόπου που εγώ εξεγείρομαι. Εδώ και πολύ καιρό πριν έχω διαπιστώσει ότι δεν θα τα πήγαινα καλά με ένα τέτοιο είδος ελέγχου άνωθεν, όπως αυτό που αποτελεί τον κανόνα στην ιατρική εκπαίδευση.
MIKE ADAMS: Άρα, ισχυρίζεσαι ότι, στην ιατρική εκπαίδευση, όλοι, θα πρέπει να συμμορφώνονται για να τα πάνε καλά;
DR. FRED BAUGHMAN: Όποιος εγερθεί και πει αυτά που λέω εγώ, την επόμενη μέρα έχει εκπαραθυρωθεί. Το πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης έχει γίνει μια κυψέλη επινοημένων από την ψυχιατρική ασθενειών. Έλαβα, μάλιστα, το δυσάρεστο νέο ότι, το ιατρικό τμήμα έλαβε αύξηση της χρηματοδότησής του προκειμένου να εκπαιδεύσει περισσότερους δηλητηριαστές κανονικών παιδιών.
MIKE ADAMS: Νομίζω ότι είναι προφανές, το γεγονός ότι γνωρίζεις την εμπειρία, ότι το να λειτουργείς σε αυτό τον κόσμο με ακεραιότητα σε οδηγεί σε πολύ μοναχικά μονοπάτια. Ας μιλήσουμε, τώρα, για τη δηλητηρίαση και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Τι παθαίνουν οι Αμερικανοί όταν ένα στα πέντε παιδιά μεγαλώνουν καταναλώνοντας σπιντ ή κάποιο άλλο είδος ψυχοφαρμάκου;
DR. FRED BAUGHMAN: Η αναλογία είναι η σωστή. Φαρμακώνουμε περισσότερους από 10 εκατομμύρια ανθρώπους. Δεν υπάρχει κάποια ένδειξη ότι θα υπάρξει βελτίωση. Όπως επεσήμανα, η ADHD των ενηλίκων αποτελεί έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο τομέα της αγοράς, έτσι, πιστεύω ότι όταν σου πουν ότι πάσχεις από μια ασθένεια ενώ, στην πραγματικότητα είσαι υγιής, απλώς και μόνο η ετικέτα που σου κολλάνε, αποτελεί μια βλάβη. Όταν σου χορηγούν ένα ψυχοφάρμακο για να αποκατασταθεί μια ανύπαρκτη ανωμαλία στο σώμα σου ή στον εγκέφαλό σου, αυτό είναι δηλητηρίαση και κάθε φορά που συμβαίνει, θα σου προκαλεί βλάβες. Έτσι, η πιθανότητα εκδήλωσης παρενεργειών από τη χορήγηση Ritalin ή Adderall είναι 100%. Δεν υπάρχει παιδί που λαμβάνει αυτά τα ψυχοφάρμακα που να μην προκαλούνται στον οργανισμό του μεταβολές. Η αντίληψη, η συμπεριφορά, τα αισθήματα και τα συναισθήματά τους, μεταβάλλονται σε όλες τις περιπτώσεις, αν και όχι πάντα εμφανώς. Πάντα προκαλούνται μεταβολές, ενώ προκαλούνται φρικτές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τις οποίες δεν μπορούμε να γνωρίσουμε εκ των προτέρων.
MIKE ADAMS: Για ποιες μακροπρόθεσμες παρενέργειες είσαι ενήμερος;
DR. FRED BAUGHMAN: Όπως ανέφερα προηγουμένως, το Καναδέζικο υπουργείο Υγείας εντόπισε περίπου 20 με 30 περιπτώσεις εγκεφαλικών επεισοδίων σε μικρά παιδιά, περίπου 10 με 20 αιφνίδιους θανάτους από καρδιακές ανωμαλίες. Πριν από τη συνεδρίαση του FDA στις 9 Φεβρουαρίου, είχαν αναφερθεί 51 περιπτώσεις επιπλοκών, θανάτων, εγκεφαλικών και καρδιακών προσβολών, όλες προερχόμενες από το πρόγραμμα της FDA, MedWatch. Διαθέτω τα έγγραφα πρακτικά αυτής της συνεδρίασης.
Το 1990 κατέθεσα ως μάρτυς, στο Kansas City, στην υπόθεση του κ. Gary Bell, εκ μέρους της κόρης του Stephanie. Εκείνη υπέστη καρδιοχειρουργική επέμβαση για μια επιπλοκή που πιστεύω ότι ήταν μια μακροχρόνια επιπλοκή της χρήσης του Ritalin. Για κάθε ενδεχόμενο υποβάλλαμε αίτημα λήψης της πληροφορίας σχετικά με θανάτους και σωματικές βλάβες σχετιζόμενες με τη χρήση του Ritalin (methylphenidate) και για το διάστημα μεταξύ 1998 και 2000 και 186 για τη δεκαετία, συνολικά.
MIKE ADAMS: Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν εθελοντικά.
DR. FRED BAUGHMAN: Αυτά είναι δεδομένα που υποβλήθηκαν εθελοντικά στο σύστημα MedWatch, τα οποία αφορούν σύμφωνα με το FDA, μόνο, το 1% των πραγματικών περιπτώσεων. Αυτό σημαίνει ότι έχουν συμβεί 18.600 θάνατοι στη διάρκεια της δεκαετίας. Προσωπικά, έχω γνωμοδοτήσει για, περίπου, δώδεκα περιπτώσεις συμπεριλαμβανομένης και εκείνης του Matthew Smith στο Royal Oak, στο Michigan, το οποίο βρίσκεται έξω από το Detroit. Εκείνος και οι γονείς του εξαναγκάστηκαν σε χορήγηση σε αυτόν Ritalin, από την πρώτη τάξη μέχρι τα 13 του. Ξαφνικά, έπεσε στο έδαφος ενώ έπαιζε με τους φίλους του και πέθανε. Η αυτοψία έδειξε ότι ο καρδιακός του μυς είχε διογκωθεί, ήταν χαραγμένος και είχε απορροφήσει λίπος. Ο ιατρικός ερευνητής, Dr. Drakovic, ένας έμπειρος παθολόγος, είπε ότι χωρίς αμφιβολία ο Matthew Smith πέθανε από μακροπρόθεσμη, χρόνια δηλητηρίαση από την αμφεταμίνη Ritalin.
MIKE ADAMS: Άρα, έχουμε ένα πολιτισμό που επιλέγει μακροπρόθεσμα το θάνατο και άλλες βλάβες, όπως ακριβώς και οι ναρκωμανείς;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι. Περιπτώσεις νέων αθλητών, αθλητών κολεγίων και γυμνασίων, που ξαφνικά πέφτουν νεκροί, δεν είναι ασυνήθεις. Υπήρξε η περίπτωση ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή, νομίζω στο Baltimore Orioles, ο οποίος λάμβανε ουσίες οι οποίες περιείχαν εφεδρίνη, η οποία είναι παρεμφερής των αμφεταμινών. Έχω την αίσθηση ότι η χρήση στεροϊδών και αμφεταμινών είναι πολύ, πάρα πολύ συνήθης στους αθλητές, από το γυμνάσιο και μετά. Πιστεύω, ότι καθένας από αυτούς τους θανάτους έχει σχέση με ψυχοφάρμακα, τα περισσότερα από τα οποία προκαλούν τρομακτικές επιπτώσεις στις στεφανιαίες αρτηρίες της καρδιάς. Όχι μόνο οι αμφεταμίνες αλλά, επίσης και τα λεγόμενα αντιψυχωτικά, τα οποία είναι τα φρικώδη δηλητήρια που διοχετεύει η φαρμακοβιομηχανία στον πληθυσμό. Σχεδόν όλα αυτά τα ψυχοφάρμακα προκαλούν επίσης, παρενέργειες σε βάρος της καρδιάς. 
MIKE ADAMS: Πριν ολοκληρώσουμε, θα ήθελα να ρωτήσω για τις ομάδες πρώτης γραμμής, της ψυχιατρικής, όπως, η TeenScreen και η CHAD. Δώσε μας έναν κατάλογο και πληροφορίες για τη δράση τους.
DR. FRED BAUGHMAN: Η TeenScreen προέρχεται από το Πανεπιστήμιο Columbia, το οποίο υπήρξε ένα περήφανο επιστημονικό ινστιτούτο. Ο David Schaefer, ο ψυχίατρος που τεκμηρίωσε την ομάδα TeenScreen, από κοινού με τη χορηγούσα φαρμακοβιομηχανία, δεν είναι ικανοποιημένοι με τον ρυθμό αύξησης της ψυχιατρικής δηλητηρίασης, εδώ στη χώρα μας, έτσι, θέλουν να καταστήσουν υποχρεωτικό, όλα τα σχολεία να περνούν από διαγνωστικό τεστ όλα τα παιδιά που περιλαμβάνονται στον πληθυσμό.
MIKE ADAMS: Έτσι υπολογίζουν ότι τέσσερα, σε κάθε δέκα παιδιά…
DR. FRED BAUGHMAN: Αυτή, πιθανώς, θα ήταν μια χαμηλή επίδοση για το TeenScreen. Πιστεύω ότι οι περισσότερες από αυτές τις ομαδικές εξετάσεις θα απέφεραν ένα 60, 70 ή ακόμη και 80% ποσοστό θετικών διαγνώσεων, όπως συνέβη με εκείνον που αφορούσε ADHD ενηλίκων από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, σε κάποιο από τα ξενοδοχεία Helmsley. Για όσο διάστημα, διαθέτουν συνδέσμους, στο Κονγκρέσο και τον Λευκό Οίκο για να μετατρέπουν αυτές τις προσδοκίες σε νόμους, τόσο περισσότερο θα συνεχίζουν. Η TeenScreen είναι κατά πολύ, ένα προϊόν του Λευκού Οίκου. Την ιδέα του TeenScreen προώθησε η Προεδρική Επιτροπή για την Ελευθερία στην Ψυχική Υγεία.
MIKE ADAMS: Η ιδέα του TeenScreen σημαίνει τον υποχρεωτικό έλεγχο της ψυχικής υγείας;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι. Νομίζω ότι στο Illinois έχει ήδη γίνει νόμος. Δεν ρωτούνται οι γονείς αν συμφωνούν, τα παιδιά τους να εξεταστούν. Κάτι τέτοιο αποτελεί εφαρμογή τύπου Big Brother, στο μέγιστο. Αυτό είναι χειρότερο από το οτιδήποτε θα μπορούσε να φανταστεί ο Στάλιν. Το καλύτερο θα ήταν ο πληθυσμός να ξυπνήσει· οι επιπτώσεις ξεπερνούν το φαρμάκωμα κανονικών παιδιών που πηγαίνουν σχολείο.
MIKE ADAMS: Αυτό με οδηγεί στην τελευταία ερώτηση: πώς όλα αυτά μπορούν να σταματήσουν; Πώς θα γυρίσουν τα πράγματα στα φυσιολογικά; Πότε θα αποκαλυφθεί η απάτη; Πόσο ακόμη θα διαρκέσει; Αν οι φαρμακοβιομηχανίες είναι τόσο ισχυρές και ελέγχουν τόσους πολλούς ισχυρούς παράγοντες, πως είναι δυνατόν κάποτε, να αποκαλυφθούν;
DR. FRED BAUGHMAN: Ακριβώς. Αυτή τη στιγμή υπάρχει από ένας λομπίστας της φαρμακοβιομηχανίας για κάθε ένα μέλος του Κογκρέσου και πιθανώς τρεις με τέσσερις για κάθε γερουσιαστή. Ποιος να γνωρίζει, πόσοι είναι για τον πρόεδρο; Στην πραγματικότητα ομοιάζει με μια εξιστόρηση ιστορίας τρόμου. Όταν, το 1964, ξεκίνησα την ιατρική, νόμιζα ότι ήμασταν ένα υπέροχο επάγγελμα. Δεν υπήρχε ανάγκη να υποβαλλόμαστε σε συμβιβασμούς επινοώντας οι ίδιοι πράγματα για να έχουμε παραπάνω δουλειά. Αυτό έχει αλλάξει κατά 100%. Σήμερα, το ιατρικό επάγγελμα είναι ονειδιστικό.
MIKE ADAMS: Και πάλι για χάρη του αναγνώστη, ακούτε τον Dr. Fred Baughman, παιδιατρικό νευρολόγο και M.D. Η ιστοσελίδα σας είναι www.ADHDfraud.org. Ποιος είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου;
DR. FRED BAUGHMAN: «Η Απάτη του ADHD: Πώς η Ψυχιατρική Μετατρέπει Κανονικά Παιδιά σε Ασθενείς».
MIKE ADAMS: Ωραία, αυτό τον τίτλο θα αναζητήσουμε. Έχετε κάποιες τελευταίες σκέψεις, Dr. Baughman;
DR. FRED BAUGHMAN: Ναι, ίσως να εξετάσετε και το DVD από τον Gary Null Associates στην πόλη της Νέας Υόρκης, με τίτλο «Φαρμακώνοντας τα Παιδιά Μας». Παραχώρησα μια συνέντευξη για αυτό στα πλαίσια μιας αυστηρής ματιάς για όσα μιλήσαμε και εδώ. Το δικό μου βίντεο έχει τίτλο «ADHD 100% Απάτη». Μπορείτε να το αγοράσετε μέσω της ιστοσελίδας μου.
MIKE ADAMS: Αν έχετε οποιοδήποτε είδος, βιβλίο, βίντεο ή ανακοίνωση τύπου, μπορείτε να τα διαθέσετε και μέσω εμού. Θα ήμουν ευτυχής να τα διαθέσω στους αναγνώστες.
DR. FRED BAUGHMAN: Θα το πράξω, ευχαρίστως.

Υ.Γ. 1: η αγγλική εκδοχή του άρθρου περιλαμβάνεται εδώ και στη σελίδα.
Υ.Γ. 2: ο εξαίρετος Δημοσιογράφος Mike Adams βρίσκεται στο http://www.naturalnews.com/

ΣΧΟΛΙΟ CCHR. Ιδιαίτερα σχετικό με το θέμα που θίγεται στη συνέντευξη είναι το βίντεο ντοκουμέντο της CCHR 
"Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ" 

Δεν υπάρχουν σχόλια: